Inhoud
- verband
- Het gezin en de steun van de samenleving
- Wanneer liefde er niet toe doet
- Gedwongen huwelijken
- Een dure regeling
- Westerse invloed
De basis van een gearrangeerd huwelijk is de actie van een derde persoon, waarbij een geschikte partner voor een man of een vrouw wordt gekozen. In plaats van dat koppels elkaar een tijdje ontmoeten en daten, vinden ouders, familieleden, koppelaars of religieuze leiders een geschikte partner voor de andere persoon. Deze praktijk is nog steeds aanwezig in een groot deel van India, het Midden-Oosten en in veel Afrikaanse culturen. Sommige mensen in Noord-Amerika en Zuid-Azië regelen ook bruiloften. De voor- en nadelen hiervan bieden inzicht in verschillende culturen.
verband
Mannen en vrouwen hebben in gearrangeerde huwelijken vaak een vergelijkbare cultuur, sociale afkomst, religie en taal. Ze delen dezelfde perspectieven op de rol van man en vrouw, maar ook op de opvoeding van kinderen. Een overheid die gelooft in dit geloof vergroot de kansen van het paar om compatibel te zijn en helpt hen de relatie op te bouwen en de huwelijksband kracht te geven. Compatibiliteit kan uiteindelijk uitgroeien tot een vriendschap en een huwelijk op basis van liefde en respect.
Het gezin en de steun van de samenleving
Paren van gearrangeerde huwelijken krijgen steun van hun nieuw opgevoede familie en de buurt waarin zij wonen. Ouders werken samen om een geschikte partner voor hun kinderen te vinden, en veel gezinnen zijn al bekend, zelfs voordat kinderen trouwen. In veel van deze gemeenschappen wonen familieleden nog steeds in dezelfde buurt, soms zelfs in de buurt van elkaar of in hetzelfde huis. Een verenigd gezin biedt emotionele steun aan een jong stel. Grootouders zorgen voor kleinkinderen, misschien als kindermeisje, als beide ouders werken.
Wanneer liefde er niet toe doet
In de Westerse wereld ontmoeten paren elkaar bij toeval of met de hulp van vrienden, en liefde ontwikkelt zich voordat ze "ja" zeggen. Gevoelens evolueren achter de gang van dating, en man en vrouw kennen elkaars kwaliteiten en fouten. Paren die aan de huwelijksgolf beginnen, voelen dat ze hun partner goed kennen. In gearrangeerde huwelijken geeft liefde ruimte aan pragmatisme.
Gedwongen huwelijken
Hoewel veel culturen het jongeren mogelijk maken om ervoor te kiezen om geen gearrangeerd huwelijk te hebben, zijn er enkele gevallen waarin meisjes tot deze daad gedwongen worden. Ouders duwen hun dochters in dit soort huwelijk omdat ze geld krijgen voor de regeling. Volgens het Tahirih Justice Center hebben meisjes tussen de 10 en 17 jaar die gedwongen zijn te trouwen, te maken met slechte kansen op het gebied van onderwijs, uitbuiting en geweld, of sterven ze tijdens de bevalling. Sommigen verliezen hun leven en proberen aan deze situatie te ontsnappen.
Een dure regeling
Huwelijken voor gearrangeerde huwelijken werken als financiële lasten voor arme gezinnen, vooral als een van hen dure geschenken bestelt om door te gaan met het huwelijk. In hindoe-huwelijken wordt bruidsschat gezien als een statussymbool en veroorzaakt financiële problemen voor de ouders van de bruid, die vaak een groot deel van de huwelijksuitgaven betalen.
Westerse invloed
Bewerkte huwelijken zijn in de loop van de tijd veranderd, omdat veel paren verschillende religies en sociale afkomst delen en zijn beïnvloed door de gewoonten van de westerse samenleving. Gezinnen wonen niet in de buurt van elkaar vanwege economische omstandigheden, onderwijs en kansen op werk, waardoor hun invloed wordt beperkt. Sommige Amerikanen hebben echter gekozen voor "koppelaars" om hen te helpen bij het vinden van partners. Geselecteerde koppelaars voorzien hun werk voor specifieke groepen, zoals: moslimimmigranten, orthodoxe joden, christenen en leeftijdsgroepen.