Inhoud
Interphalangeale gewrichten, algemeen bekend als IF-gewrichten, worden aangetroffen in vingers en tenen. Deze gewrichten werken als een scharnier, waardoor de vingers kunnen bewegen. Elke vinger is verdeeld in drie delen, bekend als de vingerkootjes, en de duim in twee delen. In de voet is er een vergelijkbaar aantal vingerkootjes en IF-gewrichten; maar de hallux heeft er maar één. Deze gewrichten zijn gingivaal, dat wil zeggen dat ze alleen uniaxiale beweging mogelijk maken.
Beweging
In tegenstelling tot de glenohumerale gewrichten van de heup en schouder, die kogelgewricht of bolvormig zijn en die de beweging van scrollen mogelijk maken, buigen en strekken de IF-gewrichten zich alleen uit. Beweging van de ene naar de andere kant van de vingers wordt toegestaan door de metacarpofalangeale gewrichten aan de bovenkant van de bovenste falanx. Flexie van het IF-gewricht gebruikt de buigspieren, terwijl de extensie de strekspieren gebruikt. Hoewel elk IF-gewricht onafhankelijk kan buigen, vindt de extensie tegelijkertijd plaats. De duim staat tegenover de vingers, waardoor knijpen mogelijk is door deze samen met de vingers te buigen.
Fysiologie
Een palmair ligament en twee collateralen verbinden de IF-gewrichten met de vingerkootjes. Deze opstelling staat bekend als de handpalmplaat en zorgt voor stabiliteit, waardoor hyperextensie van de gewrichten wordt voorkomen. Elk IF-gewricht heeft een vezelachtige capsule die kracht toevoegt. De buig- en strekpezen verbinden de spieren met de IF-gewrichten. Wanneer de vinger of teen buigt, trekken de buigspieren de pees terug en buigen ze het IF-gewricht. De strekspieren en pezen doen het tegenovergestelde, waardoor het gewricht recht wordt.
Behendigheid
De onafhankelijke flexie en gelijktijdige extensie van de IF-gewrichten, gecombineerd met de opponeerbare duim, maakt de menselijke hand vaardig en maakt schrijven, tekenen en andere fijne bewegingen mogelijk. Metacarpofalangeale gewrichten voegen hieraan handigheid toe, waardoor het mogelijk wordt om heen en weer te bewegen. Hoewel de configuratie van de voet vergelijkbaar is met die van de hand, is de hallux niet tegenstelbaar en verhinderen de korte vingerkootjes dezelfde behendigheid. Chimpansees hebben echter voeten die even behendig zijn als hun handen vanwege hun opponeerbare hallux en lange vingerkootjes.
Verplaatsing
Young et al. suggereren dat, ondanks de stabiliteit van de handpalmplaat, verplaatsing van de IF-gewrichten zeer vaak voorkomt en meestal het gevolg is van geforceerde hyperextensie. Vaak breekt de handpalmplaat, waardoor het proximale interfalangeale gewricht (IFP) dat de middelste en bovenste vingerkootjes verbindt, wordt verplaatst. Dorsale (retrograde) verplaatsing van de IFP van de vingers is de meest voorkomende. Alle vingerdislocaties vereisen medische behandeling om ervoor te zorgen dat er geen letsel aan het ligament of bot is.