Inhoud
- Oorzaken van galstenen
- Galsteen diagnose en symptomen
- Lecithine en Rowachol
- Veel voorkomende behandelingen voor galstenen
Galstenen zijn kleine structuren zoals stenen, samengesteld uit gekristalliseerde galcomponenten die zich in de galblaas ontwikkelen. Gal, gemaakt door de lever en opgeslagen in de galblaas, helpt het lichaam om vetten te verteren en bevat water, cholesterol, lipiden, galzouten, eiwitten en bilirubine. Sommige van deze bestanddelen kunnen galstenen verharden en vormen, met name cholesterol, dat 80 procent van alle galstenen uitmaakt, en bilirubine. De galblaas kan een reeks kleine galstenen ontwikkelen, een grote steen of een combinatie. Personen die galstenen ontwikkelen, moeten een operatie of medicamenteuze behandeling ondergaan.
Oorzaken van galstenen
Galstenen worden gevormd wanneer sommige bestanddelen van gal in abnormale verhoudingen aanwezig zijn, zoals een hoog cholesterolgehalte, te veel bilirubine of onvoldoende galzouten. Pigmentstenen, die grotendeels uit bilirubine bestaan, hebben de neiging zich te vormen bij personen met levercirrose, galweginfecties of erfelijke bloedaandoeningen, zoals sikkelcelanemie. Cholesterol-galstenen komen vaker voor bij vrouwen, mensen met een familiegeschiedenis van galstenen, mensen met overgewicht of een dieet met veel vet en cholesterol en weinig vezels, diabetici, ouderen en mensen die medicatie nemen. cholesterol of snel afvallen. Sommige etnische groepen zijn ook vatbaarder, zoals indianen.
Galsteen diagnose en symptomen
Het meest voorkomende symptoom van galstenen is pijn, die plotseling kan optreden en enkele uren kan aanhouden. Deze aanvallen kunnen pijn in de bovenbuik, rug en tussen de schouderbladen en onder de rechterschouder veroorzaken. Andere symptomen zijn misselijkheid en braken, koorts of koude rillingen, geelzucht en kleikleurige ontlasting.
Als wordt vermoed dat een patiënt galstenen heeft, kan zijn arts verschillende beeldvormende technieken gebruiken om de diagnose te bevestigen. De meest gebruikelijke techniek is echografie en de buik van de patiënt zal zorgvuldig worden onderzocht om galstenen te identificeren. Andere gebruikte beeldvormende technieken zijn computertomografie, cholecystografie en retrograde endoscopische cholangiopancreatografie. Bloedonderzoek kan ook worden gedaan om te controleren op infectie, obstructie, pancreatitis of geelzucht.
Lecithine en Rowachol
Fosfolipiden verhogen de oplosbaarheid van galcholesterol, waardoor de vorming van galstenen wordt voorkomen. Een stof die bijzonder rijk is aan fosfolipiden is lecithine, en suppletie met lecithine is gebruikt om patiënten met galstenen te behandelen, waardoor het cholesterol wordt verlaagd. Het is echter bekend dat klinische studies met lecithine als behandeling voor galstenen geen uitsluitsel geven en dat er geen sterk bewijs is om het gebruik van lecithine te ondersteunen om galblaasaandoeningen te voorkomen of te behandelen.
Een ander alternatief medicijn voor galstenen is Rowachol. Dit is de merknaam van een product, het bevat zes monoterpeenplanten en werd voor het eerst voorgesteld als een behandeling voor galstenen in 1979. Patiënten krijgen dagelijks twee of drie capsules Rowachol en studies tonen aan dat behandeling met Rowachol kan leiden tot ontbinding gedeeltelijke of totale galstenen bij sommige patiënten. Die publicatie beschrijft ook onderzoeken waarbij Rowachol werd gebruikt in combinatie met andere behandelingen, zoals chenodeoxycholzuur of ursodeoxycholzuur, die succesvoller waren dan toediening van Rowachol alleen. Lecithine en Rowachol kunnen ook in combinatie worden gebruikt, maar studies die hun effectiviteit beschrijven, zijn niet beschikbaar.
Veel voorkomende behandelingen voor galstenen
Hoewel er alternatieve behandelingen voor galstenen beschikbaar zijn, zijn de meest voorkomende behandelingen heel verschillend. Patiënten die lijden aan frequente pijnaanvallen als gevolg van galstenen, worden eerder aanbevolen voor een operatie om de galblaas te verwijderen. De galblaas wordt beschouwd als een niet-essentieel orgaan en het verwijderen van de galblaas is een veel voorkomende chirurgische ingreep.
Patiënten die geen operatie kunnen ondergaan, krijgen medicijnen om hun aandoening te bestrijden. Sommige medicijnen, zoals Actigall en Chenix, worden oraal ingenomen en zijn bedoeld voor het oplossen van cholesterolstenen in de galblaas. Een andere experimentele behandeling omvat het injecteren van een medicijn rechtstreeks in de galblaas in een poging de galstenen op te lossen. Medicamenteuze behandelingen werken het beste bij patiënten met kleine stenen.