Inhoud
Schrijven is meer dan een mentaal proces; het is ook een fysiek proces. Of u nu met de hand of op de computer schrijft, schrijven vereist specifieke visuele, tactiele en kinesthetische vaardigheden. De verschillende vaardigheden in handschrift in tegenstelling tot typen vereisen verschillende cognitieve vaardigheden en resulteren in verschillende composities.
Schrijven studenten beter met de hand dan op de computer? (Jupiterimages / Photos.com / Getty Images)
lateraliteit
Bij het schrijven met de hand gebruikt de schrijver voornamelijk zijn dominante hand, hoewel de niet-dominante hand helpt bij het schrijven van de pagina. Tijdens het typen gebruikt de schrijver beide handen vrijwel gelijk. Omdat taalvaardigheid centraal staat in een hersenhelft, stelt het handschrift de hersenen in staat zich te concentreren op zijn taalkundige centra. Typen vereist beide hemisferen om samen te werken aan taalkundige taken.
Schrijfsnelheid
Een schrijver die zowel handschrift als typewerk vloeiend spreekt, kan veel sneller op een computer schrijven dan met de hand. De lagere snelheid van het handschrift geeft de schrijver meer tijd om zijn zinnen te doordenken terwijl hij schrijft. Met de hand schrijven geeft ook meer tijd om te beoordelen wat je hebt geschreven.
Visuele aandacht
Handschrift richt aandacht op één plaats (lettervorming), terwijl het typen de aandacht vestigt op twee plaatsen (toetsenbord en scherm). Typen vereist dus dat de hersenen zich concentreren op twee verschillende fysieke ruimtes, terwijl handschrift de aandacht van de hersenen op een fysieke locatie richt. Bij het typen moet de aandacht van de schrijver constant tussen twee verschillende spaties komen en gaan. Wanneer u met de hand schrijft, kan het zich continu op één plaats concentreren.
Schrijven produceren
Handschrift vereist dat de schrijver een specifiek letterformaat creëert; typen vereist alleen dat het de letter op het toetsenbord vindt. Door de letter vorm te geven, leer je letterherkenning. Tijdens het typen bevindt de schrijver zich meer fysiek verwijderd van zijn schrijven; er is geen fysieke verbinding tussen de schrijver en de letters, zoals er is in het handschrift. Volgens media-onderzoeker Daniel Chandler is zo'n onthechting een reden waarom veel literaire schrijvers er de voorkeur aan gaven met de hand te schrijven, vooral degenen die het schrijfproces als een ontdekking beschouwen en niet de hele compositie van tevoren plannen.