Inhoud
Ontwikkelingspsycholoog Diana Baumrind werd in de jaren zestig erkend met haar onderzoek naar kinderopvang. Deze studie stelde haar in staat om drie verschillende opvoedingsstijlen te bepalen en hoe deze stijlen kinderen beïnvloeden. De ouderlijke stijlen van Baumrind zijn sindsdien geactualiseerd door een paar ontwikkelingspsychologen, E.E. Maccoby en J.A. Martin, resulterend in de toevoeging van een vierde opvoedingsstijl.
zelfbewust
Assertieve ouderlijke stijl is een van de stijlen van Baumrind die de meest positieve effecten voor het kind oplevert. Een assertieve ouder biedt aanmoediging en gedetailleerde redenering achter eventuele regels die zijn vastgesteld en andere gewenste methoden van discipline die worden geïmplementeerd. Dit helpt het kind om te begrijpen dat ze geliefd zijn, maar dat ze gestraft moeten worden als ze deze regels overtreden. Een assertieve ouder plaatst geen onrealistische beperkingen voor het kind, maar leidt ze eenvoudigweg, en stelt positieve normen die moeten worden nagekomen onder stevig maar open en liefdevol toezicht. Toen Baumrind kinderen bestudeerde die waren opgevoed met een assertieve ouder, ontdekte ze dat ze gelukkig en zelfredzaam waren, en dat een aantal sociale vaardigheden zich positief ontwikkelden. Deze kinderen hadden gewoonlijk een rustig temperament en konden hun emoties beheersen.
autoritair
De autoritaire vader staat niet toe dat het kind zich zoveel vrijheid ontwikkelt als de assertieve ouder. Autoritaire ouders zijn vaak rigide en proberen hun kinderen te controleren en te vervolgen tegen een al te strikte gedragscode. Onafhankelijkheid wordt niet benadrukt. De autoritaire vader legt meestal een zeer gestructureerde reeks regels en beperkingen op aan het kind. Toen Baumrind kinderen bestudeerde die waren opgegroeid bij een autoritaire vader, ontdekte hij dat ze over het algemeen een ongelukkig temperament hadden. De kinderen leken afstandelijk, vijandig, angstig en met weinig controle over hun eigen negatieve emoties. De studie van Baumrind stelt dat kinderen die opgroeien in deze ouderlijke stijl vaak niet deelnemen aan antisociale activiteiten, zoals drugs en alcohol, vanwege hun angst voor straf.
toegeeflijk
De tolerante opvoedingsstijl is er een waarin het kind er bijna meer uitziet als een ouder. Een toegeeflijke ouder brengt het gevoel van discipline van een kind niet over, maar legt eerder de nadruk op het toestaan dat ze doet wat ze wil, ongeacht de gevolgen. Een toegeeflijke vader vermijdt meestal het gebruik van de macht die hij als ouder heeft, en laat het kind toe om in principe de regels te maken, zonder te proberen het op een bepaalde manier stevig vast te leggen. Toen Baumrind de kinderen bestudeerde die onder deze ouderlijke stijl waren grootgebracht, ontdekte hij dat ze koppig, provocerend, opstandig en niet in staat waren om de meeste emoties die ze tegenkwamen, te reguleren. Baumrind's studie stelt dat kinderen die opgroeien in deze ouderlijke stijl zeer waarschijnlijk antisociaal gedrag vertonen, zoals het gebruik van drugs en alcohol.
zorgeloos
De nalatige of niet-betrokken ouder voldoet eenvoudigweg aan de fysieke behoeften van het kind en is zich totaal niet bewust van enige emotionele of disciplinaire oriëntatie. Deze opvoedingsstijl is vaak degene die de meest negatieve effecten op kinderen heeft, omdat ze niet de aandacht krijgen die ze nodig hebben om zich als hele volwassenen te ontwikkelen. Kinderen die door een nalatige ouder zijn opgevoed, hebben vaak een laag zelfbeeld en zijn extreem introvert. Ze lijken een negatieve kijk te hebben op het leven in het algemeen.