Inhoud
Het vrouwelijke voortplantingssysteem is een unieke verzameling organen samengesteld uit de baarmoeder, eileiders, eierstokken en vagina. Wanneer mannelijk sperma een eicel bevrucht dat door de eierstokken wordt geproduceerd, werkt de rest van het vrouwelijke voortplantingssysteem in harmonie om het nieuw gecreëerde embryo te beschermen en te ondersteunen. Problemen met het vrouwelijke voortplantingssysteem kunnen bij sommige vrouwen voorkomen en moeten met een arts worden besproken om de juiste behandeling te bepalen.
Problemen met het vrouwelijk voortplantingssysteem kunnen bij sommige vrouwen onvruchtbaarheid veroorzaken (Brand X Pictures / Brand X Pictures / Getty Images)
endometriose
Als het weefsel dat normaal langs de baarmoeder loopt (endometrium) abnormaal buiten de baarmoeder groeit, kan de vrouw worden gediagnosticeerd met een medische aandoening die endometriose wordt genoemd. Het baarmoederslijmvlies kan groeien in andere organen van het vrouwelijke voortplantingssysteem en kan ook de blaas of de dikke darm beïnvloeden. De symptomen van endometriose zijn ernstige pijn, misselijkheid, een opgeblazen gevoel, diarree, obstipatie of vermoeidheid, vooral tijdens de menstruatie. Andere bijkomende symptomen kunnen zijn: abnormale vaginale bloedingen, pijn tijdens of na geslachtsgemeenschap, lage rugpijn of onvruchtbaarheid. Hoewel de oorzaak van deze aandoening onbekend is, omvat de behandeling meestal pijnstillers, hormonale behandeling of een operatie.
Baarmoeder fibroids
Niet-kankerachtige abnormale tumoren die in de spiercellen van de baarmoeder groeien, worden baarmoederfibromen genoemd. Ongeveer 20% van de vrouwen jonger dan 50 zal vleesbomen ontwikkelen, schattingen van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Problemen veroorzaakt door baarmoederfibromen zijn zware of pijnlijke menstruatiebloedingen, frequent urineren, lage rugpijn, pijn tijdens geslachtsgemeenschap of reproductieve problemen zoals abortus of onvruchtbaarheid. De meest voorkomende vormen van behandeling voor myomen zijn pijnstillers en chirurgie.
Voortijdig ovarieel falen
Als uw eierstokken geen eicellen produceren voordat u 40 jaar wordt, kan de diagnose vroegtijdig ovarieel falen worden gesteld. Sommige vrouwen met deze aandoening hebben mogelijk nog steeds onregelmatige menstruatiecycli, waardoor dit eierstokprobleem verschilt van de menopauze. Symptomen van voortijdige ovariële insufficiëntie omvatten stemmingswisselingen, hittegolven, concentratieproblemen, vaginale droogheid en verminderd libido. Hoewel vrouwen in deze toestand mogelijk nog steeds zwanger raken, kan het moeilijk zijn om dit te bereiken. Als u een voortijdig ovariumfalen heeft, kan uw arts een oestrogeen vervangende therapie aanbevelen om u te helpen bij een regelmatige menstruatiecyclus.
Polycysteus ovariumsyndroom
Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) treedt op wanneer de eierstokken hoge niveaus van een specifiek type hormoon (androgenen) produceren. Verhoogde niveaus van androgene hormonen in het lichaam kunnen het normale ovulatieproces negatief beïnvloeden en de vorming van met vocht gevulde cysten in de eierstokken veroorzaken. PCOS voorkomt het vrijkomen van het ei uit de eierstok tijdens de menstruatiecyclus, wat onvruchtbaarheid bij vrouwen met deze aandoening veroorzaakt. Andere symptomen van PCOS zijn bekkenpijn, acne, vette huid, haaruitval of overmatige groei van het haar op het lichaam of gezicht. Er is momenteel geen remedie voor PCOS, maar hormoontherapie kan helpen bij het reguleren van de menstruatiecyclus of het reinigen van uw huid.
IPV
Als u een infectie of overmatige ontsteking van de weefsels van de vagina of vulva krijgt, kunt u de diagnose stellen van een veel voorkomende aandoening, vulvovaginitis genaamd. Deze aandoening heeft talloze oorzaken, waaronder gebrek aan hygiëne, bacteriën, virussen, gist en seksueel overdraagbare aandoeningen. Symptomen van vulvovaginitis kunnen vaginale jeuk en ontsteking, abnormale vaginale afscheiding, urinair ongemak of onaangename vaginale geur omvatten. Behandeling van deze aandoening omvat meestal het gebruik van medicijnen tegen schimmels of antibiotica (oraal of plaatselijk).