Inhoud
Gist is een schimmel micro-organisme dat de mens al heeft gebruikt sinds de opkomst van het schrift. Tot op de dag van vandaag blijft het een gewoon onderdeel van modern bier en het maken van brood. Omdat het een eenvoudig organisme is dat zich snel kan reproduceren en nog sneller kan metaboliseren, is gist een ideale kandidaat voor eenvoudige biologie-experimenten met onderzoek naar fermentatie.
Wat is gisting?
Fermentatie is het biologische proces waarbij de gist suiker verbruikt en alcohol en koolstofdioxide afgeeft. Voor de meesten heeft fermentatie een aquatisch milieu nodig. Verschillende soorten gist reageren op verschillende manieren in verschillende omgevingen, sommige zijn beter voor het brouwen en anderen voor het koken. Bakkers gebruiken fermentatie om CO2-bellen in brooddeeg toe te voegen. Tijdens de broodbereiding maken deze bubbels het brood licht en knuffelig terwijl de alcohol verdampt. Brouwers zorgen ervoor dat ze gistingsalcohol bewaren en gebruiken CO2 om het schuim in hun drankjes te vormen.
Indirecte tests
Het eerste experiment dat bij het onderzoeken van gist opkomt, is om te bepalen of ze een levend organisme zijn. Hoewel het gemakkelijker is om te vertrouwen op voorkennis over de aard van gist, zal er meer geleerd worden door de toepassing van wetenschappelijke methoden. Als de gisten leven, moeten ze zich voeden, ademen en reproduceren. Indirecte tests zoeken naar aanwijzingen die deze processen doormaken. Meet voor deze experimenten de hoeveelheid CO2 die vrijkomt door gist die suiker vermengd met water afneemt in een reageerbuis die in een kolf is gebonden. Gebruik de Benedict-oplossing om de aanwezigheid van suiker in het eindproduct te testen.
Zoutgehalte experiment
Fermentatie is een delicaat proces dat de juiste omstandigheden vereist om te voorkomen. Experimenten die bestuderen hoe deze op zoutgehalte reageren, zijn van bijzonder belang voor de wetenschap en de industrie. Uw project kan een enkel type gist en een grote hoeveelheid zout in oplossing gebruiken om te zien of er een optimaal zoutgehalte is. Als u wilt, kunt u verschillende gisten gebruiken om te zien hoe ze reageren op hetzelfde zoutniveau. Gebruik in het laatste experiment gisten van verschillende fabrikanten, aangezien veel broodgisten niet goed presteren in zoute omstandigheden.
Experimenten met suiker
Hoewel het duidelijk is dat gisten suiker nodig hebben voor gisting, zijn er verschillende soorten suikers die ze als brandstof kunnen gebruiken. Je kunt talloze experimenten uitvoeren om te bepalen welke de hoogste niveaus van gistgroei bevorderen. In één kunt u gist toevoegen in verschillende dranken, zoals vruchtensap en niet-gasvormige sportdranken, om te zien welke omgeving meer CO2 produceert. In een andere kunt u verschillende zoetstoffen gebruiken, zoals kristalsuiker, siropen en nectars, die in zwakke oplossingen worden gebruikt. Je kunt de CO2-productie meten met ballonnen in de reageerbuisjes van de reacties, of gewoon de geproduceerde bubbels observeren en een vergelijking maken.