Inhoud
Volgens de invloedrijke linguïst Noam Chomsk worden kinderen geboren met een aangeboren talent om taalstructuren te begrijpen. In zijn theorie van Universele Grammatica, postuleert Chomsky dat alle menselijke talen zijn gebouwd op een gemeenschappelijke structurele basis. Chomsky betoogt daarom dat taalverwerving plaatsvindt als gevolg van het vermogen van een kind om de onderliggende structuur aan de basis van elke taal te herkennen.
Universele grammatica
Chomsky's theorie van de ontwikkeling van de kindertaal is gebaseerd op het principe dat onze taal het resultaat is van het ontvouwen van een genetisch bepaald programma. Chomsky stelt dat kinderen in eerste instantie een aangeboren begrip van grammatica bezitten en vervolgens ontwikkelen, ongeacht waar ze zijn gemaakt. Chomsky's term voor dit aangeboren grammaticale systeem, dat ten grondslag ligt aan alle systemen van menselijke taal, is 'Universele Grammatica'.
Kritieke periode
Kinderen leren taal effectiever in een kritieke periode, die zich uitstrekt van de geboorte tot de puberteit. Chomsky benadrukt op basis van de ideeën van linguïst Eric Lenneberg dat kinderen een fase van linguïstische alertheid doormaken, waarin hun begrip van taal soepeler is dan in latere perioden van hun leven. "Er is een bepaalde periode van rijping, waarin met geschikte externe stimulatie de capaciteit zich plotseling zal ontwikkelen en rijpen", legt Chomsky uit. Als kinderen tijdens deze formatieve periode vaak aan meerdere talen worden blootgesteld, zijn ze vaak in staat om meertalige vaardigheden uit te drukken.
acquisitie
Volgens Chomsky is het verwerven van taal een proces waarbij kinderen impliciete regels moeten afleiden die taal doordringen. Om rekening te houden met het vermogen van opgroeiende kinderen om door dit proces te navigeren, postuleerde Chomsky het bestaan binnen het brein van kinderen van een 'taalverwervingsapparaat'. Met dit hypothetische apparaat kunnen kinderen de regels leren die de taal beheersen, ongeacht de blootstelling die beperkt is tot de primaire taalgegevens. Chomsky veranderde later zijn theorie in het voordeel van een theorie gebouwd op principes en parameters. Principes, zoals onderwerp- en objectregels, beheersen alle talen, terwijl de specifieke parameters die in elke taal worden waargenomen, relatief uniek zijn.
creativiteit
Taal, volgens Chomsky, is ontworpen om een oneindige reeks boodschappen, ideeën en emoties over te brengen. Taal is dus een voortdurend evoluerende constructie, onder voorbehoud van herziening door degenen die het gebruiken in woord of geschrift. Kinderen gebruiken taal vaak op nieuwe manieren, omdat ze niet bekend zijn met de juiste middelen om woorden en zinsdelen te gebruiken.
beoordelingen
Chomsky's theorie van universele grammatica wordt niet universeel bewonderd. Critici beweren dat Chomsky schuldig is aan te veel generalisatie. Veel van Chomsky's woeste tegenstanders maken zijn beweringen belachelijk als niet bevestigd door empirisch onderzoek. Anderen bekritiseren zijn theorie en beweren dat hij geen rekening houdt met omgevingsinvloeden, zoals 'moeders spraak', een vorm van babypraat die van invloed is op het verwerven van grammaticale regels door een kind.
Tijdens zijn carrière gaf Chomsky in bepaalde gevallen toe aan kritiek op zijn theorie door de reikwijdte van de theorie te wijzigen en uit te breiden. James Dale Williams, auteur van 'The Teacher's Grammar Book', schrijft dat Chomsky op een gegeven moment reageerde op kritiek. Ter ondersteuning van het idee dat kinderen vooruitgang kunnen boeken door de syntaxis van taal te leren, publiceerde Chomsky, zelfs als de zinnen waaraan ze worden blootgesteld, betekenisloos is, "Aspects of Syntax Theory", waarin hij afstand deed van het concept van centrale zinnen en identificeerde de onderliggende constituenten van frases als diepe structuur.
